‘Of het de moeite waard is?’ Ik vraag het hem terwijl we samen in de cognac-kleurige zetel van onze koffiebar zitten. Hij werkt deeltijds als leerkracht en sinds anderhalf jaar vult hij de tweede helft van de week met z’n passie: fotografie en webdesign. Het is rustig hierbinnen, de meeste mensen hebben geen zin in koffie bij tropische temperaturen. Het is ook rustig bij mij. Dat mag ook wel eens, na alle ups and downs van het voorbije jaar.
Een goed jaar geleden. Na een traject bij een fijne coach, was het helder; ik wou m’n eigen ding doen. Ik wist wat ik wilde (of toch, dat dacht ik) en vooral wat ik niet meer wilde. BTW-nummer aangevraagd, bij Zenito aangesloten, een boekhouder gezocht. Klaar. Let’s freelance. Of zoiets.
Het was goed te weten wat ik achterliet. Maar waar ik vóórstond, daar had ik het raden naar. Het was alleszins de veiligheid van loondienst loslaten. Toch een beetje een rouwproces, vooral op het eind van de maand. Ik was ook zo gewoon aan een vaste agenda. Ik geloofde in de kracht van een goede voorbereiding. Daar had ik dus verdomd weinig aan, eens ik beslist had voor mezelf te beginnen. Maar goed, ik wou schrijven en daar mijn boterham mee verdienen.
‘En hoe gaat het dan nu met je?’, vraag ik verder. Ik zie hoe hij nadenkt over zijn antwoord. ‘’t Is moeilijk’, hij zucht, ’ik moet het zelf proberen, zelf uitzoeken, de sociale zekerheid, die nu gereorganiseerd wordt...’ Hij trekt een vragend, vies gezicht en valt eventjes stil. Maar ik denk dat ik hem begrijp. Ook al zijn onze producten anders - hij websites, ik teksten - het komt op hetzelfde neer. Freelancen is freestylen. Moeilijk, spannend en heftig. Het basisthema - doen wat je graag wilt- beheers je maar alles wat dan volgt, is onbekend. Het is oefenen. Heel vaak. Eigenlijk zowat de hele tijd. En dus valse noten spelen. En vloeken op je eigen controledrang en perfectionisme. Het is leren dat sommige dingen - klanten, succes - onvoorspelbaar zijn. Het is investeren en creëren. Zonder te weten waar en hoe je uitkomt. Het is improviseren, aan de lopende band want een partituur is niet voorhanden. En dus is het aanvaarden dat intuïtie - vertrouwen op je eigen gevoel - het allerbelangrijkste is. Het helpt niet om te vergelijken met anderen, het werkt niet om te doen wat een ander doet. Dat heb ik geprobeerd. Ik heb zoveel geprobeerd. Om dan opnieuw uit te komen bij mezelf. En waar ik voor sta. Volgens mij is dat wat ik wil doen, wat freelancen voor mij betekent. Freestylen.
Ik glij met mijn hand over het zachte leer. Na enige stilte komt de rest van zijn antwoord. ‘Het moet allemaal gewoon nog beginnen.’ En zo is het.
Wil je dagelijks nieuwe opdrachten ontvangen in jouw branche? Meld je dan hier gratis aan.